Cambhooooodia

Ons laatste nieuws was vanuit Nha Trang. Die dag hebben we 2 brommers gehuurd en relaxt langs de kutslijn gaan touren, echt genieten. Eerst ontsnappen uit de stad tussen alle gekte, links, rechts inhalen enz, gekkenhuis maar supermooi!

Avonds de 7 urige bus naar Mui ne gepakt. Op de planning stond om hier te gaan golfsurfen, maar door de harde wind waren de golfen erg onstabiel, waardoor we maar zijn gaan bodyboarden en aan het strand zijn gaan chillen. In de namiddag zijn we nog naar een vissersdorpje geweest, een look a like “grand canyon” en hebben de zonsondergang meegepakt in de duinen. Max begon wat ziekjes te worden en Stephan was in slaapgevallen in z’n hangmat, dus het nachtleven hebben we geskipt.

De volgende dag zijn we naar Ho Chi Minh City (Saigon) gegaan, 10 miljoen inwoners, 10 miljoen brommers, wederom gekkenhuis zoals in alle grote steden in Azie. Avonds aangekomen zijn we eerst nog naar het ziekenhuis gegaan omdat Max voor de zekerheid een Malariatest wilde doen. Bij het eerste ziekenhuis lagen de mensen binnen letterlijk te vergaan, en was een hele operatie om een Engels sprekend persoon te vinden. Dus uiteindelijk maar naar een andere gegaan die uiteindelijk heeft kunnen concluderen dat Max geen malaria had en gewoon rustig moest uitzieken. Steef is avonds nog uitgeweest en heeft nog een mooie avond beleefd met wat Franse & locals.

Ochtends voelde Max zich al wat beter en hebben onze “rainy day” gevuld met een bezoekje aan het oorlogsmuseum om een beter beeld van de Vietnam oorlog te krijgen. De avond hebben we gevuld door naar te luxe bioscoop te gaan waarbij je gratis films kon kijken als je een drankje besteld. The Simpsons the movie & Transformers meegepakt, optijd gaan slapen om volledig te herstellen voor een laatste dag Saigon.

Ochtends zijn we naar “the tunnels”” geweest, die Vietnameense gebruikten om zich te verbergen & verplaatsten tijdens de oorlog. Onze gids heeft hierbij trots verteld hoe en zijn vrienden hier vele Amerikanen hebben neergeschoten, verwond en misleid met zelfgemaakte boody traps. De gemiddelde Amerikaan zou hier vol afschuw de rondleiding hebben verlaten. De namiddag hebben we gevuld met een potje oldfashion bowling. Na een luxe avondeten hebben we ons gewaagd aan een avondwandeling die eindige in 1 van de bruutste clubs die we tot nu toe hebben bezocht. Een soort arena achtige tent met 2 verdiepingen, dames in kledij die de gemiddelde Nederlandse vrouw niet aankan of durft. Overal bodyguards die je naar de dansvloer leiden, deze vreemde situatie resulteerde in een te vette sfeer en een knaller van een laatste avond in Saigon. Na sluitingstijd stond ook het gehele personeel je buiten op te wachten om een hand te geven, bizar.

De volgende ochtend zijn we naar Cambodja vertrokken. Een reis van 7 uur over de goede wegen van Vietnam en de blubberwegen van Cambodja bracht ons in Phnom Penh. Een beduidend armer straatbeeld. Auto’s volledig volgestopt, met mensen op daken en in kofferbakken. Geen regels, helemaal niks. Direct zijn we begonnen met integreren met locals en dat doen we op onze eigen manier, we zijn weer uitgeweest, weer een beestachtige mooie avond.

Ochtends optijd op om de “killing field” te bezoeken, een monument ter herdenking aan de massagraven uit de periode van Pol Pot waar ongeveer 9000 mensen op gruwelijke wijze zijn vermoord. Indrukwekkend is dat een groot gedeelte van de schedels bij mekaar zijn verzameld en in een monument zijn verwerkt.

Morgen gaan we naar Siem Reap, waar de Angkor Wat op ons wacht. Pijnlijk is dat we nu in dagen aan het aftellen zijn en niet meer in weken, nog maar 19 daagjes .........

Max wakeboarding:

http://video.google.nl/videoplay?docid=1192621823147806776&hl=nl